Terapia dzieci z ADHD

ADHD jest to zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi. 

Nazwa ta jest często źle kojarzona i nadużywana. Ja myśląc o ADHD mam przed oczami potencjał, pomysłowość, żywiołowość, energię, radość, spontaniczność, szczerość, otwartość i wiele innych pozytywnych cech, które uwielbiam i których często sama uczę się przebywając z dziećmi nadpobudliwymi.

Oczywiście, jeśli te pozytywne cechy połączymy z trudnością w panowaniu nad emocjami, niechęcią do podporządkowania się, zmiennymi nastrojami, trudnością w doprowadzaniu spraw do końca, byciem w ciągłym biegu, dużą i manifestowaną w różny sposób (nie zawsze powszechnie akceptowany) potrzebą uwagi pojawi się wyzwanie.

Tak ja rozumiem pracę z dzieckiem i rodzicami dziecka z ADHD- jako wyzwanie.

Umiejętność utrzymania i rozwijania potencjałów dziecka przy jednoczesnym poskromieniu jego funkcjonowania w chaosie to zadanie dla nas dorosłych.

Ale czy znając dzieci impulsywne, spontaniczne, szczere i niepohamowane w swych reakcjach, możecie wyobrazić sobie lepszą nagrodę za swoje wysiłki, niż ich uśmiech, radość, sukces i wiarę we własne możliwości. Przecież dzieci z ADHD niczego nie udają. A widok jak „rosną”, gdy czują się akceptowane, gdy wiedzą, że spełniają oczekiwania dla mnie osobiście jest ogromną radością i osobistą satysfakcją.

Co to właściwie jest ADHD?

Attention Deficit Hyperactivity Disorder – w skrócie ADHD.

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej/ Zespół Hiperkinetyczny jest zaburzeniem neurologicznym, które ma podłoże w biologii mózgu i centralnego układu nerwowego. Występuje wtedy, gdy procesy pobudzania przeważają nad procesami hamowania.

Na ADHD składają się trwale wzorce zachowania, które układają się w charakterystyczną triadę objawów.

Objawy ADHD:

• Impulsywność (rozumiana jako niepohamowana reakcja na bodziec, bezrefleksyjna, spontaniczna odpowiedź, niemożność powstrzymania się przed działaniem, trudność z zaczekaniem na swoją kolej, przerywanie, wtrącanie się, odpowiadanie bez pytania)
• Zaburzenia koncentracji uwagi (rozumiane jako trudność w wyborze ważniejszego bodźca, dziecko z ADHD słyszy wszystko i skupia się na wszystkich odgłosach, które do niego docierają- szelest liści za oknem, nasze słowa, stukanie za ścianą i kapanie z kranu. Trudność polega na wybraniu tego, co dla niego w tej chwili najważniejsze. Brak umiejętność eliminowania nieistotnych bodźców wpływa na to, że dziecko nie może skupić się na jednej czynności, gdyż de facto skupia się na kilku na raz. Poznanie tego paradoksu, często pomaga w zrozumieniu z czym musi mierzyć się dziecko i jak ważne jest, aby mu pomóc zapanować nad masą docierających do niego informacji).
• Nadruchliwość (czyli potrzeba ruchu, nadmiar energii, pobudzenie, nerwowe ruchy rąk czy nóg, trudność w usiedzeniu w miejscu, częste wstawanie, zabawa z ruchu, ciągle szukanie czegoś, gadatliwość).

ADHD czy ADD - czym się różnią:

ADHD typy

1. Podtyp z przewagą zaburzeń koncentracji uwagi. (ADD- Attention Deficit Disorder)
   W tym podtypie występują trudności w skupieniu uwagi, dziecko nie wykazuje jednak nadmiernej aktywności ruchowej.
2. Podtyp z przewagą nadpobudliwości psychoruchowej.
   Możliwe jest dłuższe skupienie uwagi przy odpowiednim poziomie motywacji. Dominującym objawem jest jednak nieuzasadniona, nadmierna aktywność ruchowa.
3. Podtyp mieszany.
   Występuje, gdy u dziecka zauważalne są zaburzenia koncentracji uwagi, słaba kontrola impulsów oraz nadmierna aktywność.

ADHD występuje na całym świecie, rozpoznawany jest najczęściej ok. 7 roku życia, ale objawy występują znacznie wcześniej, niekiedy są wyraźne przed 2 rokiem życia dziecka.

Objawy ADHD utrzymują się u około 70% adolescentów i 30−50% osób dorosłych.

Istotne jest aby dziecko a potem dorosły nauczył się rozpoznawać swoje potrzeby i odpowiednio na nie reagować. Należy pamiętać, ze człowiek z ADHD to przede wszystkim człowiek i w miarę nabywania różnych życiowych doświadczeń, może mieć taką samą potrzebę, jak wszyscy inni by uczestniczyć            w terapii indywidualnej.

Kryteria diagnostyczne ADHD:

Pierwsze objawy pojawiają się przed 7 rokiem życia. Występują przynajmniej poł roku, w dwóch środowiskach dziecka i znacznie utrudniają jego funkcjonowanie.

Leczenie ADHD:

Uważam, że praca z rodzicami jest nie mniej istotna, niż sama praca z dzieckiem. To rodzice kształtują zachowania dzieci, są najlepszymi obserwatorami i mają największy wpływ na swoje dzieci. Należy więc zwrócić uwagę, na szczególnie ważną rolę rodziców w procesie leczenia. Rodziców zachęcam do otwartości i zaangażowania w proces wspierania dzieci. W końcu sukces możemy osiągnąć tylko wspólnym wysiłkiem.

Praca z rodzicami w formie treningu rodzicielskiego lub interwencji behawioralnej w rodzinie to metody o udowodnionej skuteczności w leczeniu ADHD.

Do podstawowych technik zalecanych podczas terapii behawioralnej należą:

• system zasad i konsekwencji,
• wzmacnianie pożądanych zachowań,
• efektywne wydawanie poleceń,
• systemy żetonowe.

Stawiam sobie również za cel pomoc rodzicom w znalezieniu właściwych technik reagowania na trudne zachowania dziecka.

Praca z dzieckiem

Terapia psychologiczna polegająca na wzmacnianiu poczucia własnej wartości dziecka, akceptacji siebie, kształtowanie własnej tożsamości, rozwijanie umiejętności rozpoznawania swoich potrzeb i sposobów reagowania na nie, rozwijanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych, radzenia sobie z emocjami, trening umiejętności społecznych.

Treningi Biofeedback

• RSA- Biofeedback
• EEG- Biofeedback

Więcej informacji na temat treningów Biofeedback znajduje się w zakładce OFERTA.

Leczenie ADHD często związane jest też z farmakoterapią. Podawanie leków ma na celu złagodzenie objawów, zmniejszenie wewnętrznego chaosu, niepokoju, pomagają się skupić. Polega ono na przywróceniu równowagi w zakresie stężenia neuroprzekaźników w mózgu.

Wszystkich rodziców, którzy mają pytania, wątpliwości zachęcam do kontaktu.

Długi czas oczekiwania na wizytę często związany jest z rezerwacjami terminów, które się nie odbywają.

Jeśli nie możesz być na umówionym spotkaniu, proszę poinformuj mnie jak szybko się da- telefonicznie, SMS, mailowo lub przez formularz na stronie. Umieszczę wtedy ten termin w kalendarzu rezerwacji i być może ktoś, komu bardzo zależy na szybkiej pomocy będzie mógł z niego skorzystać.

Dbajmy o siebie na wzajem.